Poświęcamy pamięci naszych Przyjaciół – śp. Jerzemu Waldorffowi oraz członkom Komitetu, śp. Olgierdowi Korzenieckiemu, śp. Jerzemu Surwile i śp. Halinie Jotkiałło. 
 

Eustachy Wróblewski   [ 1825 - 1891 ]

Urodził się na Białorusi. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Kijowie. Tutaj w latach 1845-1846 należał do tajnego Towarzystwa Cyryla i Metodego, które dążyło do stworzenia federacji krajów słowiańskich. W roku 1848 wrócił do Wilna, gdzie rozpoczął propagandę antycarską i niepodległościową. W 1849 r. został aresztowany  i skazany na ciężkie roboty na Syberii, na której przybywał 7 długich lat. Do Wilna powrócił w 1865 r. ożenił się z Emilią Beniowską, nauczycielką. Zajął się praktykąlekarską, ale nie porzucił Kontektu z działaczami niepodległościowymi. Był jednym z organizatorów powstania stycznowego. W jego mieszkaniu odbywały się tajne narady z udziałem Z.Siwakowskiego, K.Kalinowskiego, J.Dąbrowskiego, E.Weryy, W.Wróblewskiego.

Zmarł w 1891 r. Spoczywa obok swej żony Emili i syna Tadeusza, założyciela Biblioteki im. E. i T. Wróblewskic. 

Kwatera Wróblewskich znajduje się w sektorze Nr.16.

Odnowiona dzięki staraniom Biblioteki im. E. i T. Wróblewskich.

Należy do: