Poświęcamy pamięci naszych Przyjaciół – śp. Jerzemu Waldorffowi oraz członkom Komitetu, śp. Olgierdowi Korzenieckiemu, śp. Jerzemu Surwile i śp. Halinie Jotkiałło. 
 

Tadeusz Wąsowski   [ 1892 - 1937 ]

Syn Ewarysta i Teofilii z Kozłowskich, urodził się 16 stycznia 1892 roku w Niemirowie na Podolu, zmarł 20 kwietnia 1937 roku w Wilnie; lekarz – otolaryngolog, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1910 roku ukończył gimnazjum w Niemirowie, w 1916 – wydział lekarski Uniwersytetu Kijowskiego. W latach 1916 – 1918 słuzył w wojsku rosyjskim, a w latach 1919 1922 – w Wojsku Polskim. Od 1924 roku pracował w klinice otolaryngologicznej Stefana Batorego w Wilnie. W 1925 roku na USB uzyskał stopień doktora medycyny. W 1930 roku został docentem otolaryngologii, w 1936 mianowano go profesorem i kierownikiem katedry otolaryngologii USB. Ogłosił ponad 70 prac naukowych, m.in. „Formuła leukocytowa w ropnym zapaleniu ucha środkowego i jego powikłaniach i jej znaczenie rozpoznawcze” (1925), „Kiła ucha” (1928-1929), „Klinika gruźlicy krtani” (1932).

Należy do: