KIELICH I HOSTIA
Przedmioty te odnoszą się do wydarzeń Ostatniej Wieczerzy (Łk 22,19-22), będącej (kolejną) zapowiedzią Pasji i zarazem ustanowieniem obrzędu Mszy Świętej. Przypominają więc o zbawczej mocy ofiary Chrystusa i podstawowym dogmacie wiary chrześcijańskiej.
W sztuce sepulkralnej kielich i hostia pojawiały się już w średniowieczu, ale prawie wyłącznie jako atrybut patronki dobrej śmierci, św. Barbary, której wizerunki zdobiły czasami nagrobki lub epitafia. Artyści nowożytni częściej zastępowali jednak świętych alegoriami cnót, wśród których królowała Wiara również ukazywana m.in. z kielichem i hostią. Od ok. połowy XIX w. emblemat ten pojawiał się prawie wyłącznie na grobach kapłanów.
PRZYKŁADY:
* nagrobek ks. Franciszka Wołodźko (1867-1948) * nagrobek ks. Pawła Piekarskiego (1889-1954) * nagrobek ks. Piotra Walickiego (1830-1896) * nagrobek ks. Józefa Songina (1871-1936)