Jubileusz 50-lecia członka SKOnSR Andrzeja Orłowskiego
Przed 50 laty, 13 listopada 1974 r. urodził się Andrzej Orłowski, członek Społecznego Komitetu Opieki nad Starą (od października 2020 r.) i dyrektor spółki kamieniarskiej "Žybartuva". W 1998 r. ukończył Uniwersytet Gdański na kierunku ekonomii międzynarodowej i handlu zagranicznego. Wiedza zdobyta na studiach pomogła mu w karierze zawodowej, co doprowadziło do objęcia przez niego stanowiska lidera firmy w 2005 r. Za lat 19 pod jego "rządami", w wyniku konsekwentnego niezbaczania z obranego kursu, firma "Žybartuva" stała się kamieniarskim zakładem, formującym czołówkę tej branży w skali całej republiki.
Aktywista współpracuje też z polskimi organizacjami, m.in. Instytutem Pamięci Narodowej (IPN), Fundacją "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego, Związkiem Polaków na Litwie (ZPL). We wspólnych projektach historycznych nie chodzi tylko o pieniądze, ale również o pewną misję. Zawdzięczając angażowaniu się społecznika udało się ustawić pomnik w Zułowie, odnowić nagrobki polskich żołnierzy, którzy polegli w latach 1919-20 w walce z bolszewikami w Duksztach, wznieść pomnik litewskim partyzantom w rejonie rakiszskim, którzy zginęli walcząc z enkawudzistami w czerwcu 1941 r., odnowić kaplicę przy kościele św. Piotra i Pawła w Wilnie i wiele innych projektów. Prace konserwatorskie przeprowadzono również w Podbrodziu, Niemenczynie, Majszagole oraz na innych cmentarzach w rejonie wileńskim. Andrzej Orłowski przyczynia się do zachowania dziedzictwa kulturowego regionu, dbając o miejsca pamięci i pomniki nagrobne na cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie.
Współpraca ze SKOnSR przywiodła też na tę unikatową nekropolię Na Rossie. Gdzie, obok renowacji miejsca spoczynku brata Marszałka – Adama Piłsudskiego, najbardziej spektakularny współudział z wileńskimi kowalami był uwieńczony przywróceniem ogrodzenia wokół jednego z najpiękniejszych pomników – Czarnego Anioła, wzniesionego w pamięć o Izie Salmonowiczównie. “Z przyjemnością zbiera datki w czasie Zaduszek na Starych Powązkach w Warszawie, pomaga odkrzaczać teren zabytkowych cmentarzach Wilna, dzieli się z członkami organizacji non-profit nabytą długoletnią wiedzą.
Za swoją działalność otrzymał kilka nagród: Doroczny tytuł "Człowiek Roku" gminy białowackiej (2012) / Nagrodę im. Wielkiego Księcia Litewskiego Gedymina w nominacji "Za osiągnięcia w dziedzinie umacniania kapitału finansowo-produkcyjnego" (2013) / Statuetkę Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego za zaangażowanie w pielęgnowanie kultury polskiej na Litwie (2023).