Drodzy Sympatycy Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą,
pragniemy do Was przemówić wierszem, który został zamieszczony w Dzienniku Wileńskim z 1916 r.   
 
ALLELUJA!

Przez Twoje święte Zmartwychpowstanie 

usłysz jęk bólu, żałości łkanie, 

niechaj przebita ręką Twa święta    

odejmie ciernie, bicze i pęta,

niech już ustanie boskie karanie - 

przez Twoje święte Zmartwychpowstanie!

 

Przebitą ręką kładź nam na wargi

kiedy z nich rwą się rozpaczne skargi

niech wściekła piana warg tych nie plami,

niech krzyż dźwigami z Tobą - nie sami - 

niechaj nas skrzepi krzyża dźwiganie - 

przez Twoje święte Zmartwychpowstanie!

 

A gdy już kaźń się pokutna ziści,

gdy z niej wyjdziemy nowi i czyści,

daj, byśmy w glorii Wielkiej Niedzieli    

kamień odwalon z grobu ujrzeli...

Niech już się stanie! Niech już się stanie! 

Przez Twoje święte Zmartwychpowstanie...

 

(I. Terpiłowska)   

Pogodnych Świąt Wielkanocnych życzą członkowie polskiej organizacji społecznej 
 
(Wilno, 31 marca 2024 r.)