Drodzy Sympatycy Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą,
pragniemy do Was przemówić wierszem, który został zamieszczony w Dzienniku Wileńskim z 1916 r.
ALLELUJA!
Przez Twoje święte Zmartwychpowstanie
usłysz jęk bólu, żałości łkanie,
niechaj przebita ręką Twa święta
odejmie ciernie, bicze i pęta,
niech już ustanie boskie karanie -
przez Twoje święte Zmartwychpowstanie!
Przebitą ręką kładź nam na wargi
kiedy z nich rwą się rozpaczne skargi
niech wściekła piana warg tych nie plami,
niech krzyż dźwigami z Tobą - nie sami -
niechaj nas skrzepi krzyża dźwiganie -
przez Twoje święte Zmartwychpowstanie!
A gdy już kaźń się pokutna ziści,
gdy z niej wyjdziemy nowi i czyści,
daj, byśmy w glorii Wielkiej Niedzieli
kamień odwalon z grobu ujrzeli...
Niech już się stanie! Niech już się stanie!
Przez Twoje święte Zmartwychpowstanie...
(I. Terpiłowska)
Pogodnych Świąt Wielkanocnych życzą członkowie polskiej organizacji społecznej
(Wilno, 31 marca 2024 r.)