Marek Sokołowski (1818-1883)

Marek Sokołowski (ur. 1818 r. w Żytomierzu (obecna Ukraina) – zm. 25.12.1883 w Wilnie) Od dzieciństwa uskarżał się na wątłe zdrowie. Gimnazjum nie ukończył, ponieważ rodzinie brakowało środków do życia. Był wybitnym samoukiem. Spędzał długie wieczory pochylony nad gitarą, ćwicząc utwory innych kompozytorów i gitarzystów w poszukiwaniu własnego indywidualnego stylu.

W 1841 r. rozpoczął koncertować w Żytomierzu, a pięć lat później wyruszył koncertować do Moskwy. W tej bowiem metropolii potrafiono słuchać i doceniać. W 1856 r. ze względu na pogorszenie się stanu zdrowia M. Sokołowski udał się na kurację do Austrii, gdzie zetknął się z gitarą nowego typu konstrukcji wybitnego lutnika Johanna Scherzera. Instrument ten różnił się od klasycznej gitary hiszpańskiej. Poczuł, że nowoczesna gitara stwarza nowe możliwości wyrazu. Zaczął ćwiczyć, wydobywając coraz to nowe tony. Odtąd koncertował już na harfogitarze.

W 1858 r. wyruszył w podróż po krajach europejskich.W Krakowie chciał zagrać dla mieszkańców tego miasta, jednak ówczesne władze austriackie (Kraków w owym czasie był pod zaborem Cesarstwa Austro-Węgierskiego) nie wydał zezwolenia na występ w obawie, że koncert gitarzysty może wywołać nastroje powstańcze.

W Wiedniu brzmienie gitary M. Sokołowskiego oceniono wysoko - koncertował w filharmonii i konserwatorium. Został odznaczony dyplomem dla najlepszego gitarzysty Europy. Na początku 1859 r. M. Sokołowski przybył do Warszawy, później zawitał do Wilna. Na ogół wybitny gitarzysta koncertował w wielu dużych miastach i stolicach europejskich: Paryżu, Londynie, Wiedniu, Mediolanie, Berlinie, Hamburgu, Brukseli, Lipsku, Poznaniu, Lwowie. Niektóre miasta odwiedzał nawet po kilkanaście razy. W 1877 r. przeniósł się do umiłowanego Wilna. Zamieszkał u przyjaciół, koncertował, uczył innych gry na gitarze. Pochowany został na Starej Rossie.