KOMANDOR ORDERU POLONIA RESTUTITA / KAWALER KRZYŻA NIEPODLEGŁOŚCI / ODZNACZONY KRZYŻEM LEGIONOWYM / Ś. + P. DR. WACŁAW JASIŃSKI / PROF. UNIWERSYTETU ST. BATOREGO / ZAŁOŻYCIEL I DYREKTOR KLINIKI DZIECIĘCEJ W WILNIE. / ZM. 17 MAJA 1936 R. PRZEŻYWSZY LAT 55 / CZEŚĆ JEGO ŚWIETLANEJ PAMIĘCI
Wacław Jasiński (ur. 11.08.1881 w Godziszowie w pow. Janowskim, woj. lubelskim - zm. 17.05.1936 w Wilnie) Wykształcenie średnie zdobył w IV Gimnazjum w Warszawie. Medycynę studiował w Warszawie, gdzie w 1904 r. uzyskał dyplom lekarza cum eximia laude (z najwyższą pochwałą) W latach 1904-1911 specjalizował się w pediatrii w szpitalu dla dzieci Anny Marii w Łodzi pod kierunkiem prof. Józefa Brodzińskiego. W latach 1911-1921 był lekarzem wojskowym w Szpitalu Okręgowym w Lublinie. Równocześnie pracował jako asystent w klinice pediatrycznej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie pod kierunkiem prof. Franciszka Groera.
W 1922 r. uzyskał we Lwowie stopień doktora wszechnauk lekarskich i przygotowywał się do habilitacji. Wkrótce został powołany na katedrę pediatrii USB w Wilnie. Tamże zorganizował klinikę pediatryczną w Szpitalu Miejskim dla Dzieci, następnie przeniósł ją do Szpitala Wosjkowego na Antokolu. W 1924 r. zorganizował dla dzieci kolonię leczniczą im. J. Śniadeckiego w Druskiennikach. W latach 1931-1932 pełnił obowiązki dziekana Wydziału Lekarskiego USB. Po roku został mianowany prof. zwyczajnym.
Brał udział w pracach wielu towarzystw naukowych. W 1934 r. został prezesem Wieńskiego Towarzystwa Lekarskiego. Redagował „Pamiętnik Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego”. Ogłosił 65 prac naukowych z zakresu pediatrii. Jego zasługą jest wyd. w latach 1936-1940 pierwszego polskiego podręcznika pediatrii pt. „Choroby dzieci w trzech tomach, którego był głównym redaktorem i współautorem. Duże zasługi położył nad zorganizowaniem w Wilnie pierwszych szczepień ochronnych przeciw gruźlicy (1924 r.) i błonicy (1931 r.)
Pomnik nagrobny Wacława Jasińskiego wpisany do Rejestru Dóbr Kultury Litwy z nadanym unikalnym kodem 34963
NEKROLOG
Dr. Wacław Jasiński - Profesor zwyczajny, Dyrektor Kliniki Pedjatrycznej i b. Dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Komandor Orderu Polonia Restituta, Kawaler Krzyża Niepodległości, odznaczony Krzyżem Legjonowym. Prezes Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego. Ur. 11 sierpnia 1881 r. w Godziszowie Lubelskim, zmarł w Wilnie opatrzony św. Sakrametami dnia 17maja 1936 r. Eksportacja zwłok z domu żałoby przy Ul. Wielkiej Nr. 24 do kościoła św. Jana odbędzie się we wtorek dnia 19 maja br. o godz. 18m. 30. Nabożeństwo żałobne odprawione zostanie w kościele św. Jana w środę dnia 20 maja b .r. o g. 9 rano, poczem nastąpi odprowadzenie zwłok na cmentarz Rossa. O tych smutnych obrzędach zawiadamiają Rektor, Senat i Rada Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. (Słowo. 1936. Nr. 136, s. 5)
* Cmentarz na Rossie w Wilnie: historia, sztuka, przyroda. Kraków. 2019, s. 227; 235; 488
* H. Kaulbersz-Marynowska. O działalności naukowej ś. p. Prof. Dra Wacława Jasińskiego // Pamiętnik Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego. 1936. R. 12, s. 108-114 // http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata?id=3670&from=publication
* Edmund Małachowicz. Cmentarz na Rossie w Wilnie. Wrocław-Warszawa-Kraków. 1993, s. 118
* Ś. p. Profesor Jasiński // Słowo. 1936. Nr. 136, s. 5 // https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/265228/edition/253197/content
* Zgon ś. p. prof. dr. Jasińskiego // Gazeta Lwowska. 1936. Nr. 114, s. 3 // https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=44434
* http://cmentarznarossie.uksw.edu.pl/obiekty.php?id=12360 // projekt zrealizowany został w latach 2013-2016 przez Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie we współpracy z Litewskim Uniwersytetem Edukologicznym (pod kierownictwem Anny Sylwii Czyż i Bartłomieja Gutowskiego)
