Kazimierz Wilczyński (1806–1885)

Jan Kazimierz Wilczyński (ur. 26.02.1806 w Jasanach koło Uciany na Litwie - zm. 18.02.1885 w Wilnie). Urodził się w rodzinie szlacheckiej jako najstarszy z pięciorga dzieci. Po ukończeniu Kolegium Pijarów w Wiłkomierzu, w latach 1824-1827 studiował medycynę na Uniwersytecie Wileńskim. Dwa lata praktykował jako lekarz, następnie w latach 1829-1831 mieszkał w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnił się z wieloma malarzami i rzeźbiarzami. W 1831 r. powrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie, tam zajmował się praktyką lekarską. Od 1835 r. aż do śmierci mieszkał w Wilnie.

W 1842 r. ukończył Wileńską Medyko-Chirurgiczną Akademię, następnie kilka lat praktykował jako lekarz. Od 1846 r. porzucił praktykę lekarską i rozpoczął wydanie dzieła swego życia pt. Album Wileński, którego litografie drukowane były w Paryżu i Londynie. W latach 1850-1857 wydał Album Kijowskie i Album Warszawskie. Podczas powstania styczniowego w 1863 r. policja carska wciągnęła go na listę osób nielojalnych. Rządy Murawjowa załamały go psychicznie i moralnie. Po zaprzestaniu wydania albumów prowadził jedynie księgarnię rycin przy ul. Ostrobramskiej. Ostatnie ponad dwadzieścia lat życia spędził w zupełnym odosobnieniu. Nie ożenił się, nie założył rodziny, a domem i księgarnią zajmowała się jego wychowanica Kazimiera Sorokówna. Pochowany jest na wileńskiej Rossie.