Maria Piłsudska z Łada Zabłockich (1882-1921)

Maria Piłsudska Łada-Zabłocka (ur. 1882 - 05.04.1921 w Wilnie) - Była córką ziemianina spod Witebska, Witolda Aleksandra Zabłockego i Marii Zabłockiej z domu Sławińskiej. Jej bratem był Witold Łada-Zabłocki. Maria poślubiła Jana Piłsudskiego w 1906 r., który wówczas już od dwóch lat mieszkał w Wilnie i robił aplikację adwokacką (oficjalnie był pomocnikiem adwokata przysięgłego). Mieszkał wówczas w wynajmowanym mieszkaniu w domu Janowa przy ulicy Wielka Pohulanka 14 (ob. Basanaviciaus g. 16). Niedługo po ślubie wraz z żoną przeprowadzili się do mieszkania w domu przy ulicy Gubernatorskiej 5 (późniejsza Żeligowskiego 5, a obecnie Klaipedos g. 2). Wreszcie w 1914 r. wprowadzili się do dosyć małego mieszkanka w nowo zbudowanej kamienicy doktora Aleksandra Safarewicza przy ulicy Portowej 6d (późniejszy numer 14, a obecny adres to Pamenkalnio g. 28). Wśród członków rodziny męża - Marię nazywano pieszczotliwie „Maryniutką”. Jan jeszcze przed wojną zrobił aplikację i został wpisany do rejestru adwokatów przysiężnych co oznaczało znaczną poprawą warunków materialnych.

Niestety niedługo po ślubie Maria zaraziła się gruźlicą, która z powodu komplikacji powodowało podupadanie na zdrowiu. Aby poprawić ten stan, w latach 1910-1914 jeździła często do Zakopanego, a mąż ją wówczas odwoził i przywoził. Podczas tych podróży czasami zatrzymywali się u brata Józefa Piłsudskiego, kiedy ten przebywał w Krakowie. Większość okresu okupacji niemieckiej 1915-1918 małżonkowie Piłsudscy spędzili w Wilnie. Problemy aprowizacyjne i brak możliwości lepszego leczenia spowodowały, iż choroba Marii niestety nie ustępowała. Jan Piłsudski w styczniu 1919 r. opuścił Wilno wraz z oddziałami Samoobrony, lecz już niebawem, w kwietniu uczestniczył w zdobywaniu miasta przez wojsko polskie. Po zajęciu Wilna przez bolszewików w 1920 znów wyjechał do Warszawy. Wrócił ponownie wraz z operacją wojskową „Bunt Żeligowskiego” i ustanowieniu Litwy Środkowej. W obydwóch przypadkach jego małżonka pozostawała w Wilnie pod opieką członków rodziny (w tym Kadenacych). Coraz gorszy stan zdrowia żony spowodował, że Jan Piłsudski ograniczył w znacznym stopniu swoją aktywność polityczną. Wiosną 1921 r. Maria przeszła ostre zapalenie płuc, którego osłabiony organizm już nie wytrzymał. Zmarła 5 kwietnia 1921 r. mając 39 lat. Pochowana została w rodzinnym grobowców Zabłockich na Starej Rossie. Pochowana tam już była jej matka Maria Zabłocka ze Sławińskich, która zmarła w 1909 r. oraz Kazimiera Zabłocka z Niemieszów (zmarła w 1903 r).