ZWŁOKI Ś. P. JUSTYNA NARBUTTA / PUŁKOWNIKA / ZMARŁEGO 1845 ROKU WRZEŚNIA / 25 DNIA WIEKU LAT 72 / PRZEZ WDZIĘCZNOŚĆ CÓRKA / K. NARBUTTA
Pomnik nagrobny Justyna Narbutta odnowiono w 2016 r. ze środków finansowych Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą.
Justyn Narbutt (ur. 1773 r. - zm. 25.09.1845) brat stryjeczny głośnego historyka Litwy Teodora Narbutta. Życie jego jest prawie całkiem nieznane. Kształcił się na Uniwersytecie Wileńskim i był pułkownikiem Wojsk Polskich, później stale mieszkał we wsi rodzinnej Jurszyszkach (pow. Lidzki). Już w randze pułkownika brał udział w powstaniu kościuszkowskim. 25 czerwca 1794 r. z pułkiem strzelców walczył w bitwie pod Sołami. Drukiem ogłosił: „Rys pierwiastkowy narodu litewskiego", „Dzieje wewnętrzne narodu litewskiego z czasów Jana Sobieskiego i Augusta II królów polskich". Z małżeństwa z Sobańską miał córkę Kamilę Narbuttównę, autorkę „Pism moralnych” i powieści „Mieczysław i Stefania”. Ona uczciła pamięć ojcakładąc kamień namogilny na cmentarzu na Rossie.
Pomnik nagrobny rodziny Justyna Narbutta wpisany do Rejestru Dóbr Kultury Litwy z nadanym unikalnym kodem 25325
Prawdopodobnie nie zachowały się szkice, zdjęcia lub obrazy przedstawiające Justyna Narbutta
* Aleksander Śnieżko. Rossa - miasto umarłych. Groby zasłużonych, t. 2, Wrocław 1970 mps w zbiorach PAU Kraków, s. 307
* Edmund Małachowicz. Cmentarz na Rossie w Wilnie. Wrocław-Warszawa-Kraków. 1993, s. 345
* Mały leksykon wileńskiej Rossy. Wydawnictwo Polskie w Wilnie. 1998, s. 30
* http://cmentarznarossie.uksw.edu.pl/obiekty.php?id=3827 // projekt zrealizowany został w latach 2013-2016 przez Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie we współpracy z Litewskim Uniwersytetem Edukologicznym (pod kierownictwem Anny Sylwii Czyż i Bartłomieja Gutowskiego)
