1) Ś. P. MAURYCY KLECZKOWSKI / DOKTOR MEDYCYNY UR. 1829 ZM. 1897 / PRZEBYŁ NA TUŁACZCE w ORENBURGU / LATA 1849-1859 i we FRANCJI. / 1863-1882 / ZE STACHOWSKICH / TERESA KLECZKOWSKA / ur. 1849 zm. 1917. TUŁACTWO MĘŻA DZIELIŁA WE FRANCJI W LATACH 1863-1882 / NIECH TA ZIEMIA KTÓRĄ TAK UKOCHALI LEKKA IM BĘDZIE.
GROBY RODZINNE KLECZKOWSKICH
2) POKÓJ JEJ DUSZY
Ś. P. Franciszce KLECZKOWSKIEJ / zm 15/27 Paź. 1889 r. / Wznoszą ten pomnik w dowód wdzięczności i uwielbienia Jej uczennice. / Idźcie w świat z piosnką rzewną, lecz pogodnym czołem! Nie szukajcie wesela w powszechnej żałobie: bądźcie dla drugich tylko radości Aniołem. A Niebo nie daleko - bo znajdziecie w sobie!.." (z Jej wierszy do uczennic.)
GROBY RODZINNE KLECZKOWSKICH
Franciszka Kleczkowska (ur. 02.04.1827 w Wilnie - zm. 27.10.1889 w Wilnie). Była założycielką i przełożoną pensji dla panien w Wilnie, istniejącej w latach 1856-1893, znanej z wysokiego poziomu nauczania i wychowania patriotycznego. W 1863 r. po uwięzieniu braci została również aresztowana i przebywała przez 2 lata w więzieniu w klasztorze Franciszkańskim w Wilnie, a po zwolnieniu mimo przeszkód kontynuowała swą pracę pedagogiczną. Została pochowana na Rossie.
Maurycy Stanisław Kleczkowski (ur. 12.08.1829 w majątku Krewno gubernii kowieńskiej na Litwie - zm. 31.12.1897 w Warszawie) Był synem Antoniego Kleczkowskiego i Elżbiety z Tomaszewskich. Początkowo uczył się w szkole bernardynów w Traszkunach guberni kowieńskiej, następnie kształcił się w gimnazjum wileńskm, które ukończył w 1846 r. Już wtedy należał do Związku Bratniego Młodzieży Litewskiej.
W 1847 r. wyjechał na studia medyczne do Kazania. Po dwóch latach został aresztowany za udział w konspiracji i spędził dwa lata w więzieniu śledczym w Wilnie. W 1850 r. został skazany na przymusową służbę wojskową w Orenburgu, gdzie jako szeregowy przebywał 7 lat. Później uzyskał zwonienie na mocy amnestii, wyjechał do Charkowa, gdzie na uniwersytecie ukończył studia lekarskie. Tamże obronił doktorat i w charakterze docenta chirurgii miał pozostać przy katedrze tego przedmiotu. Jednakże w 1862 r. przybył do Wilna i wziął czynny udział w tamtejszej, „czerwonej” organizacji miejskiej jako organizator policji narodowej i poborca.
Po wybuchu powstania styczniowego 1863 r., zmuszony do ucieczki z Wilna, udał się do oddziału B. R. Dłuskiego (Jabłonowskiego) na Żmudź. Tutaj uległ wypadkowi, który uniemożliwił mu udział w dalszej walce. W końcu grudnia 1863 r. wyjechał do Francji (Paryżu), gdzie po obronie pracy doktorskiej, otrzymał francuski dyplom doktora medycyny. Jako lekarz osiedlił się w Epuisser i przebywał tam do 1883 r. Następnie, na podstawie amnestii, powrócił do Wilna. Praktykował tu jako lekarz. Ostatnie trzy lata życia spędził w Warszawie.
Pomniki nagrobne Maurycego Kleczkowskiego i Ludwiki Kleczkowskiej wpisane do Rejestru Dóbr Kultury Litwy z nadanym unikalnym kodem 25289
* Halina Jotkiałło. W dowód wdzięczności i uwielbienia // Tygodnik Wileńszczyzny. 2013. Nr. 29 // http://www.tygodnik.lt/201329/bliska4.html
* Edmund Małachowicz. Cmentarz na Rossie w Wilnie. Wrocław-Warszawa-Kraków. 1993, s. 233
* Śliwowska Wiktoria. Zesłańcy polscy w Imperium Rosyjskim w pierwszej połowie XIX wieku: Słownik biograficzny. Wydawnictwo DiG. 1998, s. 270
* http://cmentarznarossie.uksw.edu.pl/obiekty.php?id=13362 oraz http://cmentarznarossie.uksw.edu.pl/obiekty.php?id=6767 // projekt zrealizowany został w latach 2013-2016 przez Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie we współpracy z Litewskim Uniwersytetem Edukologicznym (pod kierownictwem Anny Sylwii Czyż i Bartłomieja Gutowskiego)
