Wiersze Nagrobne na cmentarzu na Rossie

* Bóg cię powołał do swej chwały Uproś pociechy dla siostry zbolałej. (Wilno, Cmentarz na Rossie, 1891) 

* Schylając czoło przed wolą Boga Gdy cię porwała śmierć nagła sroga Żeś kochał bliźnich, żeś na m był oddany, Stawiamy pomnik łzami oblany. (Wilno, Cmentarz na Rossie, 1898)

* Odszedłeś od nas i łzą zroszone Oczy Twych blizkich błądzą w oddali. Serca za Tobą drżą utęsknione W piersiach jękliwie boleść się żali. Odszedłeś od nas w wieku rozkwicie Twe niziszczone plany, zamiary Któreś zamierzał wprowadzić w życie W pył się zmieniły i puste mary. (Wilno, Cmentarz na Rossie, 1900)

* Rodzice nasi drodzy! Z wam spędziliśmy lata Dziś dla nas wszystko w żałobio A grób ten milszy od świata. (Wilno, Cmentarz na Rossie, 1902)