Kazimierz Wilczyński (1806–1885)

Trasa:
Lokalizacja:
54.67025375361111,25.302106857222224 Pokaż na mapie
Datowanie:
9 dzies. XIX w.
Autor, warsztat:
Bolesław Sobolewski
Materiał:
Żeliwo, granit, beton
Inskrypcja:

S. P. / KAZIMIERZ WILCZYŃSKI / WYDAWCA ALBUMU WILEŃSKIEGO / ZM. 1885 R. 18 LUTEGO

Konserwacja, odnowienie:

Pomnik nagrobny Kazimierza Wilczyńskiego został odnowiony w 2 dzies. XX w. staraniem Związku Polaków na Litwie. (Na podstawie: Cmentarz na Rossie w Wilnie: historia, sztuka, przyroda. Kraków. 2019, s. 491)

Status:
objęty ochroną
Sylwetka biograficzna:

Jan Kazimierz Wilczyński (ur. 26.02.1806 w Jasanach koło Uciany na Litwie - zm. 18.02.1885 w Wilnie). Urodził się w rodzinie szlacheckiej jako najstarszy z pięciorga dzieci. Po ukończeniu Kolegium Pijarów w Wiłkomierzu, w latach 1824-1827 studiował medycynę na Uniwersytecie Wileńskim. Dwa lata praktykował jako lekarz, następnie w latach 1829-1831 mieszkał w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnił się z wieloma malarzami i rzeźbiarzami. W 1831 r. powrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie, tam zajmował się praktyką lekarską. Od 1835 r. aż do śmierci mieszkał w Wilnie.

W 1842 r. ukończył Wileńską Medyko-Chirurgiczną Akademię, następnie kilka lat praktykował jako lekarz. Od 1846 r. porzucił praktykę lekarską i rozpoczął wydanie dzieła swego życia pt. Album Wileński, którego litografie drukowane były w Paryżu i Londynie. W latach 1850-1857 wydał Album Kijowskie i Album Warszawskie. Podczas powstania styczniowego w 1863 r. policja carska wciągnęła go na listę osób nielojalnych. Rządy Murawjowa załamały go psychicznie i moralnie. Po zaprzestaniu wydania albumów prowadził jedynie księgarnię rycin przy ul. Ostrobramskiej. Ostatnie ponad dwadzieścia lat życia spędził w zupełnym odosobnieniu. Nie ożenił się, nie założył rodziny, a domem i księgarnią zajmowała się jego wychowanica Kazimiera Sorokówna. Pochowany jest na wileńskiej Rossie.

Dodatkowa informacja:

Pomnik nagrobny Kazimierza Wilczyńskiego wpisany do Rejestru Dóbr Kultury Litwy z nadanym unikalnym kodem 25377

Bibliografia:

* Cmentarz na Rossie w Wilnie: historia, sztuka, przyroda. Kraków. 2019, s. 268; 325; 491; 565

* Antanas Rimvydas Čaplinskas. Vilniaus atminimo knyga. Mieste įamžintos asmenybės. Leidykla Charibdė. 2011, s. 460

* Juliusz Kłos. Wilno - przewodnik krajoznawczy. Wilno. 1923, s. 228

* Edmund Małachowicz. Cmentarz na Rossie w Wilnie. Wrocław-Warszawa-Kraków. 1993, s. 122

* Aleksander Śnieżko. Rossa - miasto umarłych. Groby zasłużonych. Wrocław 1970 mps w zbiorach Biblioteki Ossolineum we Wrocławiu, s. 465-466

*  Wilno po polsku. Wydawnictwo polskie w Wilnie. 2012, s. 74

http://cmentarznarossie.uksw.edu.pl/obiekty.php?id=6554 // projekt zrealizowany został w latach 2013-2016 przez Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie we współpracy z Litewskim Uniwersytetem Edukologicznym (pod kierownictwem Anny Sylwii Czyż i Bartłomieja Gutowskiego)

Autor opisu:
Dariusz Żybort (życiorys), Dariusz Lewicki
Ikonografia: