Leon Klott (1868-1933)

Trasa:
Lokalizacja:
54.668399810555556,25.304161071666666 Pokaż na mapie
Datowanie:
1 dzies. XX w.
Autor, warsztat:
nie wiadomo
Materiał:
Granit, beton, żelazo
Inskrypcja:

Ś. + P. GENERAŁ W. P. DR. MED. / LEON KLOTT / UR. 15 IX 1868 R. ZM. 3 V 1903 R. / POKÓJ JEGO DUSZY. 

Konserwacja, odnowienie:

Pomnik nagrobny Leona Klotta został odnowiony w 2018 r. ze środków Warmińsko-Mazurskiej Izby Lekarskiej we współpracy z Polskim Stowarzyszeniem Medycznym na Litwie.

Status:
stanowiący kompleks
Sylwetka biograficzna:

Leon Klott (ur. 20.09.1868 we wsi Mikołajów pow. dziśnieńskim - zm. 03.05.1933 w Wilnie) Szkołę średnią, gimnazjum IV, ukończył w Warszawie w 1888 r, a wydział lekarski Uniwersytetu Warszawskiego w 1895 r. Jako student pracował w wielu organizacjach koleżeńskich i oświatowych. Po ukończeniu uniwersytetu jakiś czas uzupełniał swe wykształcenie fachowe w szpitalach w Warszawie, poczem objął posadę lekarza ziemskiego w Porzeczu gub. smoleńskiej, gdzie pozostawał do 1901 r. W tym roku  wstąpił do Korpusu Straży Pogranicznej i służył w Hopsalu, Batumie, a ostatnio w Besarabii. Tam zastała go I wojna światowa. Powołany do służby frontowej, pełnił obowiązki st. lekarza w różnych szpitalach polowych.

W styczniu 1918 r. zostaje lekarzem tworzącego się na Ukrainie II Korpusu Polskiego. Po rozwiązaniu Korpusu pozostaje w Kamieńcu Podolskim, jako lekarz Ukraińskiej Straży Pogranicznej. Zapada tam na ciężki dur plamisty. W lutym 1919 r. zgłasza się do Wojska Polskiego, które w tym czasie wkroczyły, pod dowództwem gen. Krajewskiego do Kamieńca, i pełni obowiązki naczelnego lekarza etapu, organizuje szpital. Podczas odwrotu wojska polskiego spod Kijowa, ostatnim prawie pociągiem opuszcza Kamieniec i przybywa do Warszawy, gdzie przeznaczony zostaje do objęcia dowództwa Szpitala Mińskiego. Szpital ten obejmuje w Baranowiczach i przewozi go do Łodzi, gdzie pozostaje do października 1920 r., poczem ze szpitalem zostaje znowu skierowany do Baranowicz. W 1921 r. zostaje przeniesiony do Wilna, gdzie obejmuje komendę szpitala na Wilczej Łapie, a w roku następnym jest komendantem szpitala wojskowego w Lidzie. Następnie przenosi się do Wilna na stanowisko naczelnego lekarza garnizonu, a w 1926 r. przechodzi w stan spoczynku w randze generała brygady. Jako emeryt przyjmuje stanowisko naczelnego lekarza Zw. Kas Chorych w Wilnie. Leon Klott umarł na udar serca. Pochowany na Starej Rossie w Wilnie. 

Dodatkowa informacja:

NEKROLOG

Dr. LEON KLOTT - prezes i członek honorowy St-nia Lekarzy Polskich w Wilnie, b. Naczelnik Wileńsko Nowogrodzkiej Izby Lekarskiej, b. wice Prezes Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego, Prezes Okręgu Wileńskiego Związku Lekarzy Słowiańskich w Polsce. Zmarł w Dniu 3 Maja 1933 r. w wieku lat 65. Eksportacja zwłok z domu żałoby przy ul. Sosnowej 21 do Kościoła Św. Jakóba odbędzie się dn 4 maja o godz. 16 i pół. Nabożeństwo żałobne odprawione będzie w tymże Kościele dn. 5 maja o godz. 9 rano, poczem nastąpi pogrzeb na cmentarzu Rossa. O tej nieodżałowanej starcie swych członków Zarząd St-nia Lekarzy Polaków w Wilnie. Zarząd Wileńsko-Nowogrodzkiej Izby Lekarskiej. Zarząd Wileńskiego T-wa Lekarskiego. Zarząd Okręgu wileńskiego Związku Lekarzy Słowiańskich w Polsce. (Dziennik Wileński. 1933. Nr. 119, s. 1)

Bibliografia:

* Piotr Stawecki. Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa. 1994, s. 168

* Aleksander Śnieżko. Rossa - miasto umarłych. Groby zasłużonych", t. 2, Wrocław 1970 mps w zbiorach PAU Kraków, s. 215-216

* Florian Świeżyński. Ś. p. dr med. Leon Klott generał brygady // Pamiętnik Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego”. 1-2, styczeń–kwiecień 1933. Wilno: Wileńskie Towarzystwo Lekarskie // http://pbc.biaman.pl/publication/3767 

http://cmentarznarossie.uksw.edu.pl/obiekty.php?id=3856 // projekt zrealizowany został w latach 2013-2016 przez Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie we współpracy z Litewskim Uniwersytetem Edukologicznym (pod kierownictwem Anny Sylwii Czyż i Bartłomieja Gutowskiego)

Autor opisu:
Dariusz Żybort (życiorys), Dariusz Lewicki
Ikonografia: