Ś. P. LUCYAN HR. MORYKONI / UR. 1818. ZM. 1893.
Odnowę pomnika nagrobnego Powstańca Styczniowego Lucjana Morykoniego w 2019 r. sfinansowała spółka Orlen Baltics Retail we współpracy ze Społecznym Komitetem Opieki nad Starą Rossą (Na podstawie: Ilona Lewandowska. Dobiegają końca prace remontowe na Rossie // https://kurierwilenski.lt/2019/10/30/dobiegaja-konca-prace-remontowe-na-rossie/)
Lucjan Morykoni (ur. 30.10.1818 r. w powiecie wiłkomierskim - zm. 02.02.1893 w Warszawie). Był synem Hieronima i Gertrudy z Sacken, rodziny włoskiej osiadłej na Litwie za czasów Jana Kazimierza. Kształcił się w szkole Bernardynów w Traszkunach i następnie pod kierownictwem ks. Dębińskiego. Studiował nauki przyrodnicze, głównie mineralogię. Trzykrotnie żonaty: 1° v. z Marią Łopacińską, 2° z Ludwiką Ledóchowską, 3° v. z Elżbietą (Elizabeth) Monday, pozostawił siedmioro dzieci. Uczestniczył w organizowaniu powstania 1863 r., był członkiem władz po aresztowaniu Aleksandra Oskierki i Antoniego Jelskiego. Aresztowany na skutek udziału w wypadkach, więziony był w Wilnie: najpierw u Misjonarzy (krótko), następnie u Franciszkanów (kilka miesięcy), wreszcie w Kolonii (rok cały). Po powstaniu, ten niegdyś znacznej fortuny dziedzic, znosił zmianę swego losu i zajmował się nauczaniem na pensji panien Emilii Wróblewskiej w Wilnie. Został pochowany na wileńskiej Rossie.
Pomnik nagrobny Lucjana Morikoniego wpisany do Rejestru Dóbr Kultury Litwy z nadanym unikalnym kodem 25323
Ministerstwo Kultury pismem nr. 7-3921 z 27 sierpnia 1979 r. do przewodniczącego Komitetu Deputatów Ludowych miasta Wilna (lit. Vilniaus m. Liaudies Deputatų Tarybos Komitetas) A. Vileikisa, pisało, że ,,zniknęła płyta nagrobkowa z czarnego marmuru (125x65 cm) z herbem rodziny Moriconi z grobu Lucjana Moriconi (Na podstawie: Cmentarz na Rossie w Wilnie: historia, sztuka, przyroda. Kraków, 2019, s. 480).
* Vytautas Bagdonas. Liūdnas pasivaikščiojimas senu vieškeliu // http://www.xxiamzius.lt/numeriai/2008/12/03/gkras_01.html
* Liucijonas Marikonis // http://www.anykstenai.lt/asmenys/asm.php?id=488
* Edmund Małachowicz. Cmentarz na Rossie w Wilnie. Wrocław-Warszawa-Kraków. 1993, s. 324
* Marcin Niewalda. Polski powstaniec styczniowy ostatnim potomkiem rodziny św. Franciszka? // https://wnet.fm/kurier/polak-powstaniec-styczniowy-ostatnim-potomkiem-rodziny-sw-franciszka-marcin-niewalda-slaski-kurier-wnet-55-2018/
* http://cmentarznarossie.uksw.edu.pl/obiekty.php?id=3984 // projekt zrealizowany został w latach 2013-2016 przez Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie we współpracy z Litewskim Uniwersytetem Edukologicznym (pod kierownictwem Anny Sylwii Czyż i Bartłomieja Gutowskiego)
