Poświęcamy pamięci naszych Przyjaciół – śp. Jerzemu Waldorffowi oraz członkom Komitetu, śp. Olgierdowi Korzenieckiemu, śp. Jerzemu Surwile i śp. Halinie Jotkiałło. 
 

Anicety i Regina z Bennetów Kopć Renigerowie   [ ? - 1877 ]

Reniger (Renier) Anicety zm. 24-12-1877 - lekarz, bibliotekarz, powstaniec 1831 r. Urodził się w 1804 r. prawdopodobnie w Lublinie. Był synem Feliksa R. właściciela ziemskiego na Wileńszczyźnie. Pradziad jego pochodził z Francji. Anicety R. naukę pobierał w domu rodziców . Następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie uzyskał stopień kandydata medycyny i chirurgii. Po wybuchu powstania styczniowego przyłączył się do powstańców, gdzie był lekarzem batalionowym w oddziale generała Dezyderego Chłapowskiego. Był internowany w obozie Langallen. Stopień lekarza otrzymał w 1825 roku. Praktykował w okolicach Wilna. W sezonie letnim był lekarzem zdrojowym w Druskienikach, gdzie badał i opisywał wody, czym przyczynił się do rozwoju uzdrowiska. W 1842 r. został pierwszym bibliotekarzem Towarzystwa Lekarzy Wilna. Był zwolennikiem Polskiego Towarzystwa Demokratycznego, prowadził pracę agitacyjną wśród młodzieży. Założył w swoim domu nielegalną polską bibliotekę, działał w konspiracji. W lutym 1846 r. carskie organy śledcze wykryły spisek tajnej organizacji, za co został skazany na 15 lat katorgi i pozbawiony tytułu szlacheckiego. Zesłany w 1848 r. do kopalni srebra w Nerczyńsku, pracował tam przykuty łańcuchem do taczki. Leczył też chorych więźniów podczas epidemii cholery. Po 10 latach, na skutek amnestii powrócił na Litwę, gdzie ponownie pełnił obowiązki bibliotekarza Tow. Lek. Wiln. Ogłaszał artykuły z bibliografii, medycyny wojskowej. Wiele pomagał zesłańcom. Konserwację pomnika Anicetego R. przeprowadzono dzięki Polskiemu Stowarzyszeniu Medycznemu na Litwie (prezes Daniel Lipski), zawdzięczając cennej inicjatywie Dariusza Żyborta, który to znalazł sponsorów na konserwację danego pomnika.

Reniger Regina z Bennetów Kopć zm. 18-04-1905

nr. 62

Należy do: