Poświęcamy pamięci naszych Przyjaciół – śp. Jerzemu Waldorffowi oraz członkom Komitetu, śp. Olgierdowi Korzenieckiemu, śp. Jerzemu Surwile i śp. Halinie Jotkiałło. 
 

Adolf Paszkowski   [ ? - 1884 ]

nr. 24. Inżynier komunikacji. Urodził się w Wilnie w szlacheckiej rodzinie. Był synem Teofila P. Uczył się w gimnazjum w Wilnie. Nauczycielem jego był Ludwik Kondtratowicz, którego był ulubieńcem. Po śmierci ojca pomagał i wychowywał go znany wydawca, redaktor i organizator życia kulturalnego Adam Honory Kirkor. W jego domu młody Adolf spotykał się z wybitnymi ludźmi. Po uzyskaniu matury w 1864 r. wyjechał na studia do Petersburga, lecz ze względu na młody wiek nie mógł zostać studentem. Zapisał się jako wolny słuchacz na wydział mechaniczny w Instytucie Technologicznym. Wykazał się dużymi zdolnościami, powierzono mu nawet samodzielne prowadzenie zajęć praktycznych. Tu pięcioletni kurs ukończył w ciągu trzech lat i otrzymał dyplom inżyniera technologa. Następnie studiował w Instytucie Inżynierów Komunikacji. Pracę zawodową rozpoczął w Aleksandrowskim Zakładzie Mechanicznym. Tu zdobył dużo doświadczeń praktycznych. Od roku 1884 został zastępcą dyrektora DŻM (Droga Żelazna Mikołajewska). Ale car Aleksander III wydał rozkaz o niezatrudnianiu inżynierów nie rosyjskiego pochodzenia. Więc zmuszony był opuścić służbę. A przecież wniósł wiele wniosków racjonalizatorskich na kolei. Zastąpił ręczne hamulce pneumatycznymi, zamiast oświetlenia świecowego wprowadził gazowe. Brał udział w tworzeniu średnich szkół techniczno-kolejowych. Był powoływany jako ekspert do różnych komisji fachowych.W wielkim stopniu przyczynił się do rozwoju rosyjskiego kolejnictwa. Cieszył się uznaniem wśród Polonii petersburkiej. Zmarł po krótkiej chorobie w Petersburgu, lecz spoczywa na Starej Rossie w sektorze Nr.5.

Należy do: