|
Michał i Jadvyga Romerowie
Romer Michał zm. 2-11-1945 i Romeriene Jadvyga zm. 1988
Michał Romer (Mykolas Remeris) – ur. 7-05-1880. Profesor Uniwersytetu Kowieńskiego, pochodzący ze znanej rodziny ziemiańskiej, historyk, publicysta, żołnierz Legionów w latach 1914-1916, ostatni ze stronnictwa ”krajowców” wileńskich. Urodził się w Bohdaniszkach na Kowieńszczyźnie, zakończył studia prawnicze w Petersburgu i Paryżu. Pracował jako adwokat w Wilnie, był też rektorem Uniwersytetu Kowieńskiego. Mieszkał wówczas przy ul. Donelaitisa, w skromnym, jak na rektora przystało, trzypokojowym mieszkanku blisko uniwersytetu. Ze wspomnień jego bliskiej krewnej Stefanii Romerówny wiemy, że „…brat babci był bardzo wysoki i tęgi, twarz miał myślącą i poważną, a okulary dodawały jej srogości. Sam jego wygląd, twarz i zachowanie zmuszały do szacunku i posłuszeństwa. Mówił głośno i wyraźnie, uważnie patrząc na rozmówcę. Profesor był niezwykle punktualny i wymagał tego od innych. Często pod drzwiami jego mieszkania na schodach siedzieli studenci, czekając z zegarkiem w ręku, by zadzwonić do drzwi o wyznaczonej godzinie, by zdać zaliczkę, czy egzamin. Wszystko robił spokojnie , stanowczo, powoli i przekonywująco, jak mądry człowiek, który mówi tylko to, o czym sam jest przekonany…” W 1905 r. włączył się w działalność niepodległościową, ukazując umiłowanie wspólnej Rzeczypospolitej, popierał litewskie dążenia narodowe (żona o 25 lat młodsza Litwinka Jadvyga Cepaite –córka litewskiego chłopa spod Bohdaniszek, była początkowo służącą u Michała Romera w rodzinnych Bohdaniszkach). Swoje poglądy wyrażał na łamach” Gazety Wileńskiej” i w książce „Litwa”, gdzie namawiał do harmonijnego współżycia obu narodów. Pracował na stanowisku prezesa Sądu Najwyższego. Wkrótce po czym, prace zaczął publikować wyłącznie w jęz. litewskim. Cieszył się ogólną sympatią i bolał nad rozdźwiękiem między obu narodami. Należy do: |