Poświęcamy pamięci naszych Przyjaciół – śp. Jerzemu Waldorffowi oraz członkom Komitetu, śp. Olgierdowi Korzenieckiemu, śp. Jerzemu Surwile i śp. Halinie Jotkiałło. 
 

Wacław Jasiński   [ 1881 - 1936 ]

Jasiński Wacław urodził się 11 sierpnia 1881 roku w Godziszewie, w powiecie janowskim, w województwie lubelskim, zmarł 17 maja 1936 roku w Wilnie, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, lekarz – pediatra. Wykształcenie średnie zdobył w IV Gimnazjum w Warszawie w 1899 roku. Medycynę studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1904 roku uzyskał dyplom lekarza cum eximia laude. W latach 1904 – 1911 specjalizował się w pediatrii w szpitalu dziecięcym Anny Marii w Łodzi. W latach 1911 1918 pracował w szpitalu dziecięcym w Lublinie, w latach 1911 – 1921 był także lekarzem wojskowym w Szpitalu Okręgowym w Lublinie. W latach 1921 – 1922 był asystentem w klinice pediatrycznej Uniwersytetu Jana kazimeirza we Lwowie pod kierunkiem prof. Franciszka Groera. W 1922 roku uzyskał we Lwowie stopień doktora wszechnauk lekarskich i przygotowywał się do habilitacji. W 1922 roku został powołany na katedrę pediatrii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Tamże w 1922 roku zorganizował klinikę pediatryczną w Szpitalu Miejskim dla Dzieci, następnie przeniósł ją do Szpitala Wojskowego na Antokolu. W 1924 roku zorganizował dla dzieci kolonie leczniczą im. J. Sniadeckiego w Druskiennikach. W latach 1931 – 1932 pełnił obowiązki dziekana Wydziału lekarskiego USB; w roku 1933 został mianowany profesorem zwyczajnym. Brał czynny udział w pracach wielu towarzystw naukowych. W 1934 roku został prezesem Wileńskiego Towarzystwa lekarskeigo. Redagował „Pamiętnik Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego“ Ogłosił 65 prac naukowych z zakresu pediatrii. Duże zasługi połozył nad zorganizowaniem pierwszych szczepień ochronnych przeciw gruźlicy (1924) i błonicy (1931).

Komandor orderu Polonia Restituta, Kawaler Krzyża Niepodległości, odznaczony Krzyżem Legionowym.

Należy do: